Gam ze ja'avor (גם זה יעבור) is een Hebreeuws gezegde dat vrij vertaald betekent "Ook dit zal overgaan" (Lees: ook dit is van voorbijgaande aard). Volgens de overlevering is de tekst afkomstig van een ring van koning Salomo … (Bron: Wikipedia)
Lang geleden leefde er een koning die enorm veel last had van zijn wisselende gemoedsstemmingen. Ofwel hij was superblij ofwel was het net andersom en zat hij heel diep in de put. Hij was al jaren op zoek naar een oplossing hiervoor, maar geen enkele arts van zijn hof vond een oplossing. Niets hielp … geen sport, geen medicijn, geen toverspreuken … dus raakte de koning niet af van zijn lastige aandoening.
Ontgoocheld zette de koning alle behandelingen stop. Gelukkig was er een oude trouwe adviseur van de koning die afwist van het bestaan van een oude wijze mysticus die diep in het bos woonde. Deze mysticus werd gezien als de meeste wijze persoon van het land.
De koning sprong op zijn paard en samen met zijn trouwe adviseur zocht hij de mysticus op.
De mysticus aanhoorde geboeid het verhaal van de koning en zei hij dat hij inderdaad de koning van zijn kwaal af kon helpen. De mysticus vroeg een maand de tijd om aan de oplossing te werken. Vol ongeduld ging de koning ging hiermee akkoord.
Na een maand keerde de koning terug naar de wijze mysticus in het bos. Hij vertelde aan de koning dat hij de oplossing voor het probleem van de koning bij zich had. De koning was verrukt!
De mysticus liep naar de koning en gaf hem een kleine gouden ring. De koning had van alles verwacht, maar niet dit. Hoe zou een ring hem van zijn emotionele dieptepunten en emotionele pieken afhelpen. Hoe kon een onnozel sieraad hem van zijn angsten en depressies afhelpen. De koning had genoeg gouden ringen. Allemaal mooier dan deze.
De mysticus vertelde aan de koning dat elke keer wanneer hij weer in een diep dal zat of juist ongekende vreugde meemaakte, hij de tekst op de ring moest lezen.
De ontgoochelde koning naam de ring, deed hem om zijn vinger en verliet mysticus.
Op een dag was de koning ten einde raad. Hij was op de vlucht voor de vijand die hem wilde ombrengen. Maar zijn pad liep dood op een steile rots bij een diepe afgrond. Terug kon hij niet en de ondergang leek onontkoombaar. Hij besloot dat dit een goed moment was om de ring te raadplegen. De inscriptie luidde: ‘Ook dit gaat voorbij.’ Deze boodschap bracht een diepe rust bij hem teweeg. De vijand vond hem niet, de koning overwon en vierde feest. Hij was bijzonder ingenomen met zichzelf.
Op dat moment kwam zijn trouwe adviseur naar hem toe en vroeg hem de tekst in de ring nogmaals te lezen. “Hoezo,” zei de koning, “het gaat nu toch goed?” “Zeker”, antwoordde de dienaar, “maar de boodschap is ook bedoeld voor plezierige tijden.” Opnieuw las de koning: ‘Ook dit gaat voorbij.’ En hij realiseerde zich dat ook fijne momenten niet eeuwig duren en dat juist de eindigheid van alles betekenis geeft aan het leven. Het gaf hem rust en hij besloot nu alleen nog te genieten van het moment.
De koning was geholpen.
De koning wilde de wijze mysticus rijkelijk belonen. De wijze mysticus mocht vragen wat hij wilde voor zijn beloning; paarden, kastelen, dienaren, grondgebied, alles. De wijze mysticus zei dat hij niks hoefde, het enige wat hij vroeg is om de wijze boodschap te laten verder leven in het land van de koning.
Deze website maakt gebruik van cookies. Lees meer